بررسی اثر بخشی و بهبود آشفتگی ذهنی جانبازان

مقدمه: هدف این مطالعه بررسی اثربخشی درمان بازآفرینی خیالی و پردازش مجدد، که درمانی مبتنی بر تصویر سازی ذهنی هدایت شده است، بر کاهش سطح آشفتگی ذهنی و تصاویر راجعه مربوط به سانحه جانبازان جنگ ایران که مبتلا به اختلال استرس پس از ضربه می باشند، بوده است.
روش: در این پژوهش تعداد ۴ نفر جانباز مبتلا به اختلال استرس پس از ضربه، به صورت نمونه در دسترس مورد آزمون قرار گرفتند. با استفاده از طرح خطوط پایه چندگانه، اثربخشی روش درمان و پایداری نتایج درمانی یک ماه پس از درمان، مشخص شد. این پیامدهای مطلوب درمانی، صرفا با استفاده از تجسمات بصری بیماران و بدون چالش کلامی با باورهای منفی آنان، به دست آمد. در این پژوهش مقیاس های CAPS و SUDs به عنوان ابزارهای تحقیق مورد استفاده قرار گرفتند.
نتایج: مطابق نتایج به دست آمده، پس از کاربست شیوه درمانی مورد آزمایش، به طور موثری از میزان فراوانی و شدت بروز تصاویر راجعه مربوط سانحه بیماران کاسته شد. همچنین سطح کلی آشفتگی ذهنی آزمودنی ها به میزان زیادی کاهش پیدا کرد. این شیوه درمانی در مورد کاهش سطح آشفتگی ذهنی و شدت بروز تصاویر راجعه، نسبت به کاهش فراوانی بروز تصاویر راجعه، موفق تر عمل کرده است.
بحث: پذیرش تصاویر ذهنی مزاحم به عنوان هسته اصلی اختلال استرس پس از سانحه، مستلزم پذیرش و به کارگیری درمان های اساسا تصویری (تصوری) یا لااقل به کارگیری این عنصر به عنوان مولفه ای اساسی در درمان این اختلال خواهد شد. این پژوهش هم راستا با پژوهش های به عمل آمده در این حوزه، در پی تبیین اثربخشی درمان های تصوری و بیان لزوم گسترش کاربرد این نوع درمان هاست.