بخش فارسی صدای آمریکا، به سراغ مسئله خشک‌سالی رفته و آن را دست‌مایه‌ای قرار داده است برای توهین به مقدسات اسلامی و اعتقادات مردم ایران. مجری این شبکه می گوید: «به حال اون مذهب و پیامبری که مجازات شوخی باهاش اعدامه باید تأسف خورد.»
بخش فارسی شبکه صدای آمریکا، در برنامه آنتن (On ten) به مسئله‌ای پرداخت که این سال‌ها تبدیل به یکی از مسائل حیاتی کشور شده است. برنامه آنتن که سعی دارد در قالب طنز، مسائل مختلف درون نظام جمهوری اسلامی را مورد انتقاد قرار دهد گاه تا جایی پیش می‌رود که هیچ خط قرمزی – از دینی و مذهبی گرفته تا انسانی – را برنتافته و هر چیزی که در ایران برای سازندگان این برنامه عجیب است یا سواد لازم برای درک آن را ندارند، به تمسخر می‌گیرند. جمعه شب گذشته، برنامه «آنتن» صدای آمریکا، به سراغ مسئله خشک‌سالی رفت و آن را دست‌مایۀ توهین به مقدسات اسلامی و اعتقادات مردم ایران قرار داد.
این برنامه با پخش قطعه‌ای کوتاه از یکی از سخنرانی‌های حسن عباسی درباره وجود گناه در جامعه و ارتباط آن با مسئله خشک‌سالی، این ارتباط را مسخره کرده و در پاسخ به آن، محله چراغ قرمز در آمستردام هلند (شهری که خیابان‌هایی از آب دارد) و ونیز را که محل خرید و فروش برده‌های جنسی هستند مثال می‌زند و از آنجا که حسن عباسی می‌گوید چارۀ خشک‌سالی دعای باران و نماز استسقاء است، می‌گوید ایران باید تعدادی از فواحش ونیز و آمستردام را برای نزول باران به ایران ببرد.
حسن عباسی در قطعه‌ای که صدای آمریکا انتخاب کرده می‌گوید: «آب تمام سدهای کشور کم شده، یک دلیل اصلی بیشتر ندارد. معصیت زیاد است…. مگر اینکه دوباره بزرگان اهل اخلاق رو صدا کنند تا در بیابان‌ها نماز استسقاء بخوانند؛ خدا به این بزرگان رحم کند و دوباره سدهای ما پرآب بشود.»
نزول باران به دست خدا است
یش از پاسخ گفتن به این مسئله این نکته را خاطرنشان می‌کنیم که غرض از عنوان این مسئله نه پاسخ دادن به برنامه آنتن که روشن کردن ارتباط میان نعمت و گناه است:
– نزول باران فقط به دست خدا است:
۱٫ وَ أرْسَلْنَا الرِّیَاحَ لَوَاقِحَ فَأنزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأسْقَیْنَاکُمُوهُ وَ مَا أنتُمْ لَهُ بخَازِنِین (حجر/ ۲۲). و ما بادهاى آبستنکننده را فرستادیم، و از آسمان آبى نازل کردیم و شما را بدان سیراب ساختیم و شما را نرسد که خازنان آن باشید.
۲٫ أفَرَأَیتُم المآءَ الَّذی تَشرَبُونَ * ءَأنتُم أنزَلتُمُوه مِنَ المُزنِ أم نَحنُ المُنزِلُونَ (واقعه/ ۶۸ و ۶۹). آیا آبى را که مىنوشید دیدهاید؟ آیا شما آن را از ابر فرو مىفرستید یا ما آن را نازل می‌کنیم؟
۳٫ هُوَ الَّذی أنزَل مِنَ السّمآء مآءً لکم (نحل/ ۱۰). فقط خدا است که آب را از آسمان فرومی‌فرستد
– خداوند می‌فرماید گناهان مردم، سبب کاهش نعمت‌ها یا نابودی آن می‌شود، از جمله باران:
خداوند در سوره نوح در بیان ارتباط میان استغفار و نعمت باران می‌فرماید:
فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ إِنَّهُ کَانَ غَفَّارًا * یُرْسِلِ السَّمَاء عَلَیْکُم مِّدْرَارًا *
و گفتم از پروردگارتان آمرزش بخواهید که او همواره آمرزنده است [تا] بر شما از آسمان باران پى در پى فرستد (نوح/ ۱۰ و ۱۱)
و در سوره اعراف نیز رابطه میان ایمان و تقوا و فوران نعمت از آسمان و زمین را اینگونه بیان می‌کند:
وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَى آمَنُواْ وَاتَّقَواْ لَفَتَحْنَا عَلَیْهِم بَرَکَاتٍ مِّنَ السَّمَاءِ وَالأَرْضِ وَلَکِن کَذَّبُواْ فَأَخَذْنَاهُم بِمَا کَانُواْ یَکْسِبُونَ
و اگر مردم شهرها ایمان آورده و به تقوا گراییده بودند قطعا برکاتى از آسمان و زمین برایشان می‌گشودیم ولى تکذیب کردند پس به [کیفر] دستاوردشان [گریبان] آنان را گرفتیم (اعراف/ ۹۶)
همچنین در سوره انعام فرموده است:
أَلَمْ یَرَوْاْ کَمْ أَهْلَکْنَا مِن قَبْلِهِم مِّن قَرْنٍ مَّکَّنَّاهُمْ فِی الأَرْضِ مَا لَمْ نُمَکِّن لَّکُمْ وَأَرْسَلْنَا السَّمَاء عَلَیْهِم مِّدْرَارًا وَجَعَلْنَا الأَنْهَارَ تَجْرِی مِن تَحْتِهِمْ فَأَهْلَکْنَاهُم بِذُنُوبِهِمْ وَأَنْشَأْنَا مِن بَعْدِهِمْ قَرْنًا آخَرِینَ (۶) … قُلْ سِیرُواْ فِی الأَرْضِ ثُمَّ انظُرُواْ کَیْفَ کَانَ عَاقِبَهُ الْمُکَذِّبِینَ (۱۱)
آیا ندیدهاند که پیش از آنان چه بسیار امت‌ها را هلاک کردیم [امت‌هایى که] در زمین به آنان امکاناتى دادیم که براى شما آن امکانات را فراهم نکردهایم و [باران‌هاى] آسمان را پى در پى بر آنان فرو فرستادیم و رودبارها از زیر [شهرهاى] آنان روان ساختیم پس ایشان را به [سزاى] گناهانشان هلاک کردیم و پس از آنان نسل‌هاى دیگرى پدید آوردیم (۶) … بگو در زمین بگردید آنگاه بنگرید که فرجام تکذیبکنندگان چگونه بوده است (انعام/ ۱۱)
گذشته از آیات قرآن که خود به تنهایی برای هر سوالی و هر شبهه‌ای کافیست، سندی هم از «تورات» می‌آوریم که نشان دهد رابطه گناه و نعمت حتی در تورات تحریف‌شده توسط یهودیان نیز وجود دارد:
خداوند از طریق حضرت موسی(ع) به یهودیان تحذیر داده است که اگر به راه خداوند نروند به بیماری‌ها و بلاهای مختلف دچار خواهند شد از جمله اینکه نه چیزی از آسمان می‌بارد و نه چیزی از زمین می‌روید و به عوض باران، گرد و غبار بر آنها نازل خواهد شد:
و خداوند تو را با سل و تب و التهاب و حرارت و شمشیر و باد سَموم و یرقان خواهد زد، و تو را تعاقب خواهند نمود تا هلاک شوی * و فلک تو که بالای سر تو است مس خواهد شد، و زمینی که زیر تو است آهن * و خداوند باران زمینت را گرد و غبار خواهد ساخت، که از آسمان بر تو نازل شود تا هلاک شوی (سفر تثنیه ۲۸/ ۲۲ تا ۲۴).
مجری برنامه آنتن، در ادامه ضمن اشاره به شخصی که به دلیل اثبات اتهام سب‌النبی، محکوم به اعدام شده است گفت: «اون کدوم مقدساتی است که سزای شوخی باهاش در فضای مجازی، اعدامه؟ کدوم امر قدسیه که اینقدر سسته، اینقدر بی‌پایه است، اینقدر بی‌اساسه که اگر بهش شک کنی یا باهاش شوخی کنی اعدامت می‌کنن»
وی ادامه می‌دهد: «امر مقدسی که از فضای مجازی بترسه، امر مقدسی که از پس فیس‌بوک برنیاد، وای به حالش…. کدوم حکومتی به خاطر توهین به مقدسات شهروندانش رو اعدام می‌کنه؟ … به حال اون مذهب و پیامبری که مجازات شوخی باهاش اعدامه باید تاسف خورد.»
گذشته از استدلالات شرعی، نقلی و عقلی مرتبط با مباحث آمده در ماده ۵۱۳ قانون مجازات اسلامی که به بحث مجازات سب‌النبی می‌پردازد و به دلیل مفصل بودن مجال پرداختن به آن را نداریم، مجری صدای آمریکا بهتر است برخی از همین وقایع که در نزدیکی آنها به وقوع می‌پیوندد نیز به مردم خبر دهد:
به تازگی چند مهندس نیروگاه‌های هسته‌ای فرانسه به دلیل مسلمان بودن اخراج شده‌اند مروه شروینی یک زن محجبه در آلمان در مقابل چشم قضات به قتل می‌رسد.در فرانسه به عنوان مهد دموکراسی، زنان محجبه از رفتن به دانشگاه و مدرسه و محل کار منع می‌شوند.
و ده‌ها خبر مانند اینها که نشان‌دهنده دشمنی آشکار غربی‌ها و سوءرفتارهای واقعی آنان با مسلمانان است. جرم این افراد فقط مسلمان بودن است و دشمنی غربیون مانند تفتیش عقاید در قرون وسطایی است.
اما حکم ناسزا گفتن به رسول خدا(ص) چیست؟
در تورات، حکم دشنام گفتن به والدین، مرگ است:
«هر که پدر یا مادر خود را لعنت کند هر آینه کشته شود» (خروج ۲۱/ ۱۶ ـ و مشابهتاً در لاویان ۲۰/ ۹).
و همچنین ناسزا گفتن به رهبر و رئیس قوم:
«به خدا ناسزا مگو و رئیس قوم خود را لعنت مکن» (سفر خروج ۲۲/ ۲۸).
لذا وقتی پولس را محاکمه می‌کردند او به کتک‌خوردن از دست بازپرس خود اعتراض کرد و به او ناسزا گفت. حاضران گفتند آیا رئیس کهنۀ خدا را دشنام می‌دهی؟ پولس گفت: ای برادران ندانستم که رئیس کهنه است زیرا [در تورات] مکتوب است که حاکم قوم خود را بد مگوی (اعمال ۲۳/ ۴ و ۵).
حکم ناسزا گفتن به رسول خدا، قتل است (ماده ۵۱۳ قانون مجازات اسلامی). او رئیس عالم هستی است آنچنانکه از حضرت عیسی(ع) نقل شده که «رئیس این جهان می‌آید» (انجیل یوحنا ۱۴/ ۳۰) و همۀ انبیاء حقیقی به آمدن او وعده کرده‌اند.
مشرق
دیدگاهتان را بنویسید